పిచ్చుక - బిస్కెట్. . .

పిచ్చుక కి బిస్కెట్ కి ఏమిటి సంబంధం అనుకుంటున్నారా? ఉందండి. ఒక విచిత్రమైన బంధం, నాకు మా అమ్మకి మాత్రమే తెలిసిన విషయం. I wanna share it with u.

ఇంతకీ విషయం ఏమిటంటే, నాకు బిస్కెట్స్ అంటే చాలా ఇష్టం. ముఖ్యంగా Goodday, అది ఈ మధ్య నుండి, అంతకు ముందు అంటే నా చిన్నప్పుడు, అది ఇది అని లేకుండా అన్ని రకాలు లాగించేసేదాన్ని. ఎంత బాగా తినేదాన్నంటే ఒకసారి పాకెట్ ఓపెన్ చేస్తే, ఖాళీ అయ్యేదాకా వదిలేదాన్ని కాదు. ఎవరికీ పొడి కూడా రాల్చేదాన్నే కాదు.ఈ అలవాటు నాకు ఊహ తెలియకముందు నుండీ ఉండేదట. నా చిన్నప్పుడు, మా అక్కతో చెల్లితో పోలిస్తే నేనే బాగా తినేదాన్నట.అస్సలు పేచీ పెట్టేదాన్నే కాదంట.(అన్ని ట లే మరి నా చిన్నప్పుడు నాకు ఊహ తెలియదుగా.) ఎక్కడికన్నా వెళ్ళినా నన్నే పెద్ద పిల్ల అనుకొనేవారంట. దానితో మా అమ్మ నన్ను కంట్రోల్ లో పెడదామని అనుకుందంట.

ఒక రోజు, నా డైలీ బిస్కెట్ కోటా కి టైం అయింది. మా అమ్మ 'ఇంట్లో బిస్కెట్లేవమ్మా, కాసేపాగితే ఆం తిందువులే' అందట. వెంటనే మనం ఆరున్నొక్కరాగం అందుకొన్నామంట. ఎంతకీ ఆపలేదంట, మా అమ్మ రకరకాలుగా ఆపడానికి ట్రై చేసి ఇంక లాభం లేక విసుగెత్తిపోయి గబగబా రెండు బిస్కెట్లు తెచ్చి తినమని ఇచ్చిందంట.మనం అవి కానిచ్చేసి మళ్ళీ రాగం.. ఇంకా కావాలని, అప్పుడు మా అమ్మ, నిజం తల్లీ, ఇంట్లో బిస్కెట్స్ లేవు, ఇవి కాకి ఇచ్చింది అన్నదట, నేను ఊరుకుంటానని. కానీ మనం ఎవరు? మేథావులం కదా, పువ్వు పుట్టగనే పరిమళిస్తుందన్న చందాన,ఆ పసి వయసులోనే 'కాకి ఎప్పులు వచ్చిందమ్మా, రాలేదుగా' అని ప్రశ్నించానంట.వెంటనే మా అమ్మ 'బాబోయ్ అనుకుని, బెడ్ రూం విండో మీద పిచ్చుక కనిపిస్తే, అమ్మయ్య అనుకుని, 'కాకి కాదమ్మా, మర్చిపోయాను, ఇచ్చింది పిచ్చుక ' అని సర్దిచెప్పిందంట. ఒహో అనుకుని నేను కూడా అప్పటికి adjust అయిపోయానంట. ఇంక మా అమ్మ రోజు అదే మంత్రం ప్రయోగించడం మొదలుపెట్టింది. రోజూ పిచ్చుక వచ్చే టైంకి దాన్ని నాకు చూపించడం,రెండు బిస్కెట్స్ బెడ్ మీద పెట్టడం, నన్ను పిలవడం, తినమని చెప్పడం, ఇలా కొన్ని రోజులు హేపీ గానే గడిచాయి. కానీ నేనెవరు? మా అమ్మ థియరీ ప్రకారం, మా అమ్మ జీవితం ప్రశాంతంగా గడుపుతుంటే చూడలేక దేవుడు వేసిన అస్త్రం, సహనానికి పరీక్ష, ఇంకా etc, etc…అన్నీ గుర్తుకు రావడం లేదులెండి. ఒక రోజు ఎప్పటిలాగే మా అమ్మ, బిస్కెట్స్ పెట్టి తినమని చెప్పి జస్ట్ అలా కిచెన్ లోకి వెళ్ళగానే, నా రాగం వినిపించిందంట, హడావిడిగా వచ్చి ఏమి జరిగిందని అడిగితే, వచ్చీ రాని మాటలతో 'అమ్మా, పిచ్చుక ఈ చెవి లోంచి దూరి రెండో చెవి లోంచి బయటకు వెళ్ళిందని ' చెప్పా నంట. చూస్తే కిటికీలో పిచ్చుక లేదు.(మే బి నా రాగానికి పరుగులు తీసి ఉంటుంది ప్రాణ రక్షణ కోసం) మా అమ్మ కంగారుకి అంతు లేదు. ఎన్ని సార్లడిగినా అదే సమాధానం. బెదిరించినా అదే, బుజ్జగించినా అదే.ఏం  జరిగిందో తెలియదు. నేనెమో ఎడుపు ఆపట్లేదు. నాన్నేమో ఆఫీస్ లో, ఇంకేం చేస్తుంది ఎక్కడ పని అక్కడ పెట్టి, ఒక చేత్తో చెల్లిని, ఇంకో చేత్తో నన్ను ఎత్తుకుని డాక్టర్ దగ్గరికి పరుగు పెట్టిందంట. డాక్టర్ కీ ఏం అర్ధ్హం కాలేదు. నేను మాత్రం ఈలొపే ఏడుపు ఆపేసి మా అమ్మ కంగారుని ఎంజాయ్ చెస్తున్నానంట. మా అమ్మ ఎంత కంగారులో ఉందంటే నేను ఏడుపు మానేసానని కుడా గమనించనంత. అంతా చెక్ చేసి డాక్టర్ ఏమీ లేదన్నా, మా అమ్మ మాత్రం తెగ సాధించిందంట డాక్టర్ ని, ఏమైందో చెప్పమని డాక్టర్ విసుక్కునేదాకా, ఇంతకీ డాక్టర్ ఏమన్నా డో తెలుసా? ఎందుకమ్మా పసిపిల్లలకి లేనిపోనివి నేర్పిస్తారు, ఎలా పెంచాలో కూడా తెలియదా అని. అవీ మన ప్రతిభాపాటవాలు.

ఇప్పుడే ఆఫీస్ విండో దగ్గరికి వచ్చి కువకువలాడుతున్న పిచ్చుకని చూస్తే ఇదంతా గుర్తుకు వచ్చింది.

బాల్యం ఎవరికైనా బంగారు జ్ఞాపకమే కదా.

జ్ఞాపకం అంటే అనిపిస్తుంది, పిచ్చుకలు కూడా జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోయే రోజొస్తుందేమో అని భయంగా ఉంది.

మా మంచి అమ్మకి ప్రేమతో.. .

మా సీత కధ. . . .

కొన్ని కొన్ని సంఘటనలు జరుగుతూ ఉంటే సినిమాలు కూడా ఎందుకూ పనికి రావేమో అనిపిస్తూ ఉంటుంది. నిజానికి దేవుడే నాకు తెలిసిన గొప్ప స్క్రీన్ ప్లే రైటర్. ఇదే విషయం నాకు ఎన్నో సార్లు ప్రూవ్ కూడా చేసాడనుకోండి కాని ప్రతిసారి అవునా.. అనుకోకుండా ఉండలేను.

ఇంతకీ విషయంలోకి వచ్చేస్తే,

ఒక చిరుజల్లు పడుతున్న రోజు సాయంత్రం నేను ఎప్పటిలానే మా చాకలిని తిట్టుకుంటూనే, గుట్టలా ఒకే దగ్గర ఆరేసిన బట్టలన్ని సరిచేసి క్లిప్పులు పెట్టుకుంటూ ఉంటే నాకు తోడుగా పైకి వచ్చిన సీత సడెన్ గా అరిచింది "దీదీ దెఖొనా టూట్తా హువ తారా. కుచ్ విష్ తో కరో." ఇలాంటివన్నీ నమ్ముతావా నువ్వు అని నేనడిగితే అప్పుడు చెప్పింది తన ట్విస్టుల కధ. అదే మా సీత కధ. ఇంతకీ సీత, నేను దేశానికి ఒకళ్ళు ఆ మూల నుంచి,ఒకళ్ళు ఈ మూల నుంచి పొట్ట కూటి కోసం చాలా మంది లాగా భాగ్యనగరికి వచ్చిన వలస పక్షులం. నాది దివిసీమ ఐతే సీతది భిలాయ్. తనని మొదటిసారి చూస్తే అనిపించింది నాకు - ఇంత అమాయకులు, మంచివాళ్ళు ఇంకా ఉన్నారా అని. 

ఎంసిఎ చదివిన సీత హాస్టల్లో ఉండటం ఇదే మొదటిసారి.చదివినంత కాలం ఇంట్లోనే ఉంది. ఇప్పుడిక జాబ్ కోసం ఇలా వచ్చింది. వచ్చిన కొత్తలో చాలా భయపడుతూ ఉండేది. ఇప్పుడు బాగానే అలవాటు పడిందిలెండి.

సీత వాళ్ళది చిన్న ఫామిలీ. అమ్మ, నాన్న, సీత ఇంకా సీత చెల్లి రీటా. తెలుగు వాళ్ళే. ఎప్పుడో పూర్వీకుల కాలంలోనే అక్కడికి వెళ్ళి సెటిల్ అయ్యారంట. వాళ్ల నాన్నగారు ఆడపిల్లలు బాగా చదువుకోవాలని ఆశతో, ఇంత చదివించి జాబ్ కోసం ఇంత దూరం పంపించారు. మన అందరి చుట్టాల్లానే(రాబందులు)సీత వాళ్ళ చుట్టాలు కూడా సీత నాన్నగారిని బాగా డిస్కరేజ్ చేసేవాళ్ళు. ముఖ్యంగా సీత మేనత్త. ఎందుకంటే ఆవిడకి ఒక చదువబ్బని గాలికి తిరిగే బేవార్సు కొడుకు వున్నాడు. ఆవిడకి మన సీత 
మీద ముఖ్యంగా సీత ఆస్తి మీద కన్ను పడింది మరి. ఒకసారి సీత డిగ్రీ చదువుతున్నప్పుడు ఇంటికి వచ్చారు సంబంధం కలుపుకోవడానికి. నాయనమ్మ ప్రొద్బలంతొ నాన్న మాట కాదనలేక సీత వప్పుకుంది. వాడు ఇల్లరికం రావడానికి రెడీ ఐనా, పిచ్చి వేషాలేస్తున్న సీత ఊరుకుంది. కాని తన తండ్రి విషయంలో వాడి,వాడి తల్లి దురుసు ప్రవర్తనని మాత్రం భరించలేకపోయింది. ఎందుకు ఇల్లరికం అంటే వాళ్ళు చెప్పిన సమాధానం " మీ నాన్నఎప్పటికీ బ్రతికే ఉంటాడా?" అప్పుడే సీత నిర్ణయం తీసుకుంది ఈ వెధవతో పెళ్ళి వద్దని. ఇక్కడ దాకా అందరికి తెలిసిన కధే. 

ఇంక సీత ఇవన్నీ పక్కకి పెట్టి బుద్ధిగా పిజి చేస్తున్నప్పుడు ఒక రోజు సాయంత్రం ఫొన్ మోగింది. Unknown number. ఆన్సర్ చెస్తే ఎవరో అబ్బాయి. చాలా పద్దతిగా మట్లాడడు. ఫ్రెండ్లీగ మాట్లాడాడు.ఎప్పుడు అబ్బాయిలతో పెద్దగా మాట్లాడని సీత కూడా అతను చూపించే అడ్మిరేషన్ కి, అటెన్షన్కి మెల్లగా అలవాటు పడింది. ఫామిలీ ఫ్రెండ్ ని చేసుకుంది. ఇలా ఆ స్నేహం మెల్లగా ప్రేమగా మారింది. 

సీతకు తెలియకుండానే. ఒక రోజు అతని నుంచి ఫోన్ కాల్ బాగా చదువుకో సీత, జాగ్రత్తగా ఉండు అని. ఏదో తేడాగా అనిపించినా ఊరుకుంది. తెల్లారి నుంచి నో కాల్, నో రెస్పాన్స్. స్విచెడ్ ఆఫ్. ఏం జరిగింది? ఎందుకిలా అయింది? ఎంత ఆలోచించినా తెలియని విషయం. ఎన్నో జవాబు లేని ప్రశ్నలు, ఇంకెంతో కన్నీరు. పిచ్చిదానిలాగా అయింది.


ఒకరోజు ఏదైనా అప్డేట్ పెట్టాడెమో అని ఆశ చావక ఫేస్ బుక్ చూస్తే ఆశ్చర్యం. .  mutual friends listలో పుష్ప పేరు కనిపించింది. పుష్ప ఎందుకు ఇక్కడ ఉంది. పుష్ప తన దురుసు మేనత్త గడుసు కూతురు. ఇతనికి పుష్ప తెలుసా? ఎలా తెలుసు? తెలిస్తే ఇతను ఎప్పుడూ తనకు ఎందుకు చెప్పలేదు? ఏదో క్లూ దొరికినట్టయింది. మెల్లగా ఆలోచిస్తే మబ్బు విడిపొయినట్టయింది. అంటే తను మోసపోయిందా? లేదు ఇన్నాళ్ళూ 
తమ మద్య జరిగింది నాటకం కాదు. అతని కళ్ళల్లో కనిపించే తన పట్ల ప్రేమ,తన ఫామిలీ పట్ల కన్సర్న్ఏదీ అబద్దం కాదు.కాకూడదు. దేవుళ్ళందరికీ మొక్కేసుకుంది. ఎక్కడో నమ్మకం తనకి అలా జరగదు. వద్దు వద్దనుకుంటూనే వెంటనే పుష్పకి కాల్ చేసింది. అతని గురించి చెప్పమని బతిమాలుకుంది. కాని రాక్షసికి మనసు కరగలేదు. నా అన్నని కాదంటావా అనుభవించు. బాగా ట్రాప్ చేసానా? పుష్ప సమాధానం. 

అయిపోయింది.అంతా అయిపోయింది. ఒక్కసారిగా కుప్ప కూలిపోయింది. ఆశే లేకుండా బతుకుతున్న తనకు మూడు నెలల తరువాత ఒక రోజు అతని నుంచి ఫోన్."సీతా" ఒక్కసారిగా తను మొత్తం కన్నీరయింది. మళ్ళీ అతనే " ఫ్లీజ్ నన్నుక్షమించవూ " అతను ఆపలేదు, సీత సమాధానం కోసం ఎదురు చూడలేదు. చెప్పుకుంటూ పోయాడు, జరిగిందంతా. పుష్ప తనకు నంబర్ ఇవ్వడం, తను కాల్ చేయడం, కానీ నిజంగా ప్రేమలో పడడం, కానీ సీతకు చెప్పలేకపోవడం అంతా అంతా చెప్పి ఆగాడు. “ఇంకా నన్ను నువ్వు ప్రేమిస్తున్నవా? ప్లీజ్ సీతా కాదని మాత్రం అనకు ప్లీజ్" వింటున్న మా సీత ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు. నవ్వుతూ ఊ కొట్టింది. 

ఇప్పటికీ నవ్వుతూనే ఉంది, ఆనందంగా అతని ప్రేమలో.
ఇప్పటికి మూడు సంవత్సరాలయింది.

స్వాగతం